თბილისი თითქმის 4 საუკუნის განმავლობაში (735-1122 წწ.) იმყოფებოდა ისლამური გავლენის ქვეშ. ისტორიული წყაროები მოწმობს, რომ თბილისში მეჩეთი VIII ს-დან არსებობდა. შემდგომშიც დიდი იყო ისლამური კულტურის გავლენა ქალაქის ყოფასა და არქიტექტურაზე. ქალაქის ცენტრში, თბილისის ბოტანიკური ბაღის სიახლოვეს არსებული მეჩეთი პირველად ააგო ქართლის მეფე როსტომმა (1633-1658). XIX ს-ში მეჩეთის მინარეთს რეკონსტრუქცია ჩაუტარა იტალიელმა არქიტექტორმა ჯოვანი სკუდიერიმ. მტკვრის მარცხენა სანაპიროზე, რიყეზე, არსებობდა სხვა მეჩეთიც, რომელიც 1522 წელს აშენდა ირანის შაჰის ისმაილის ბრძანებით. ეს შიიტური მეჩეთი 1951 წ. მეტეხის ხიდის რეკონსტრუქციის საბაბით კომუნისტებმა დაანგრიეს. ამის შემდეგ ისლამის ორივე მიმართულების წარმომადგენლები (შიიტები და სუნიტები) ერთად ლოცულობენ აბანოთუბნის სუნიტურ მეჩეთში.