როდესაც ილია  ჭავჭავაძის ფრაზა წავიკითხე, სადაც  ის წერდა, რომ “რასაც  ქართულ  ღვინოს  დღეს  წუნად  უთვლიან ის გახდება  მისი  უპირატესობაო” მეგონა, რომ დღევანდელი განსხვავება  რაც არის  ევროპულსა და  ჭაჭას  შორის ამ განსხვავებაზე წერდა და მეგონა რომ ილიას ეს უფრო მოსწონდა და არა ევროპული  უფრო მოსწონდა  და ევროპული არა თურმე  ილია  სუფთად  გაკეთებულ ღვინოზე  საუბრობდა. 

8000 წლოვანი ისტორია  და ეს  რაც  ჩვენი გვიგრგვინია  არის თეთრი  ღვინო, რომელსაც ქარვისფერი ღვინო დაერქვა  და ის ღვინის  საერთაშორისო  ორგანიზაციამაც გამოარჩია. 

სახელმწიფოს  ფინანსური რესურსები დღემდე  შეზღუდულია,  ჩვენ ვართ იმ პროცესში,  რომ ადამიანებმა  უნდა გაიცნონ  საქართველო, იმ კუთხით, რომ ასეთი  ღვინო აქვთ და  ა.შ.  ჯერ მხოლოდ ფიზიკურ  ნაწილზე ვართ, ემოციურ  ნაწილზე ფული აღარ რჩება”.- აღნიშნა ირაკლი ჩოლობარგიამ.

ჩოლობარგიას თქმით მაშინ როდესაც ღვინის მარკეტინგული აქტივობები დაიწყო, 2013-2014 წლებში 2-3 მილიონი იხარჯებოდა, ბოლო წლებში კი ეს თანხა რვა მილიონ ლარზე ავიდა. 

“თავიდან  დაიწყო  2-3  მილიონი ლარით ეს დაახლოებით  2013-2014  წლებია, ხოლო ბოლო წლებში ღვინის მარკეტინგზე რვა მილიონი ლარი იხარჯებოდა. თავიდან ავირჩიეთ თუ რომელ ქვეყნებში უნდა  დაგვეწყო მარკეტინგი, ეს იყო აშშ, ინგლისი,  ჩინეთი,  იაპონია,  გერმანია,  პოლონეთი. ამ  ბარათზე ვქირაობდით  ღვინის  მარკეტინგულ კომპანიებს და  შევარჩიეთ ე.წ.  “master wine“  -  ები , მათ  ძალიან  დიდი  კონტაქტები  აქვთ და ბაზარზე გავლენას ახდენენ, პლუს  ამას გვქონდა  საერთაშორისო გამოფენები,  ეს  მარკეტინგული  პროგრამა  სამი მიმართულებით  იყო  , მესამე საქართველოში ჯგუფების ჩამოყვანას გულისხმობდა, თავიდან ძირითადად   მედიის  ხალხი  ჩამოდიოდა და 10 კაციან ჯგუფებში 7 მედიის  წარმომადგენელი იყო, ხოლო სამი იმპორტიორი, მერე მიდგომა შევცვალეთ და 70% იმპორტიორი იყო და 3-4 მედიის წარმომადგენელი.თითოეულ ბაზარზე დაახლოებით 50-60 დეგუსტაცია გამოგვდიოდა“. - აღნიშნა ირაკლი ჩოლობარგიამ.

commersant.ge