ისტორიულად თუშეთი ხუთ თემს მოიცავს, ესენია: ჭანჭახოვანი, ჩაღმა, გომეწარი, წოვათა და პირიქითა. თემებში 50-ზე მეტი სოფელია გაერთიანებული (თუმცა გაერთიანება პირობითია, რადგან სოფლების უმრავლესობა დღეს უკვე დაცარიელებულია). ყველა სოფელში დგას თავდაცვითი-სასიგნალო დანიშნულების ციხე-კოშკები, რომლებიც საცხოვრებლადაც გამოიყენებოდა. სოფელი დართლო პირიქითა (სამციხის) თემში, ომალოდან 15 კილომეტრში, მდინარე პირიქითის ალაზნის მარცხენა ნაპირზეა გაშლილი; კვავლო კი დართლოდან რამდენიმე კილომეტრში, მდინარე დიდხევის მარჯვენა მხარეს მდებარეობს. ორივე სოფელში შემორჩენილია ტრადიციული თუშური არქიტექტურის ნიმუშები: ფიქლით და დუღაბით ნაშენი 5-6-სართულიანი, 20 მ სიმაღლის ვიწრო და მაღალი ციხე-კოშკები. XIX საუკუნის II ნახევრიდან ასეთი სახლები ახალი ტიპის საცხოვრებელმა აივნიანმა სახლებმა ჩაანაცვლა. სოფელი დოჭუ გომეწრის ხეობაში, კლდის ქიმზე დგას. აქ ძირითადად სამსართულიანი, ფიქლით დახურული სახლები დგას; ჩიღოსა და ფარსმაში 3-4-სართულიანი ძველებური ჩარდახებიანი და სათოფურებანი თუშური სახლებია შემონახული, რომლებიც გარეგნულად ციხე-კოშკებს მოგვაგონებს. ჩიღოში, შემაღლებულ ადგილზე დგას თუშების საერთო სალოცავი-ლაშარის ჯვარი, სადაც საუკუნეების განმავლობაში თემის მნიშვნელოვანი საკითხების გადასაწყვეტად მთელი თუშეთი იკრიბებოდა. ლაშარის კულტი გავრცელებული ყოფილა ფშავში, ხევსურეთში, მომიჯნავე ბარის თემებში და ჩრდილო კავკასიელ მთიელებშიც კი. წარმართული კულტის თაყვანისცემის ტრადიცია თუშებმა ფშავიდან გამოიყოლეს. ქრისტიანობის გავრცელების (IX ს.) შემდეგ კი წარმართული და ქრისტიანული ტრადიციები ერთმანეთს შეერწყა.