თბილისის წყალსაცა­ვი ქალა­ქიდან აღმო­სავ­ლეთით, ივრის ზე­განის უკი­დურეს აღმოსავლეთ და­ბო­ლოებაზე მდე­­ბარეობს. იგი XX საუკუნის 50-იანი წლების დასაწყისში რამდენიმე მცირე ზომის ტბის ადგილას შეიქმნა. წყალსაცავი ძირითადად მდინარე ივრის წყლებით „იკვებება“, რომელიც მას სამგორის მაგისტრალური არხით მიეწოდება. 

თბილისის ზღვის ფართობი 11,6 კმ2, ხოლო მაქსიმალური სიღრმე 45 მეტრია. წყალსაცავი ძირითადად საყოფაცხოვრებო და საირიგაციო მიზნებით შეიქმნა, რის გამოც მასში წყლის დონე სეზონურად იცვლება. იგი მინიმალური ზაფხულის თვეებშია. წყალსაცავში, წყლის დონეების ამპლიტუდა 10 მეტრს აღწევს.

თბილისის ზღვის წყლის ტემ­პერატურა საკმაოდ დიდი რყევით (საშუალოდ 180) ხასიათდება. იგი არ იყინება, თუმცა ახასიათებს სანაპირო ანუ თავთხელი ზოლის მოყინვა და ღელვა. ივლის-აგვისტოში წყალი +260-მდე თბება, რის გამოც უამრავ დამსვენებელს იზიდავს. უკანასკნელ წლებში თბილისის ზღვა საქართველოს დედაქალაქის მნიშვნელოვანი რეკრეაციული ობიექტი გახდა.

 

სტატიის ავტორია გამომცემლობა "კლიო"