მდინარე ენგური დასავლეთ საქართველოში, რამდენიმე ისტორიულ-გეოგრაფიული პროვინციის (სამეგრელოს, აფხაზეთისა და სვანეთის) მიჯნაზე მიედინება. იგი სათავეს კავკასიონის მთავარ წყალგამყოფ ქედზე, ზღვის დონიდან 2614 მეტრზე იღებს. მდინარე შავ ზღვას სოფელ ანაკლიასთან უერთდება. იგი არ გამოირჩევა დიდი სიგრძით (213 კმ), თუმცა მისი ვარდნისა და წყლის ხარჯის მაჩვენებლები შთამბეჭდავი და გამორჩეულია ევროპაში. ენგურის ხეობის ცალკეული მონაკვეთები კანიონისებრი და მკვეთრი დახრილობისაა, სადაც მდინარე დიდ სიჩქარებს აღწევს. ზოგან (მდ. თხეიში, მარჯვენა შენაკადი) ვარდნის მაჩვენებელი 117 მეტრსაც აღწევს, რაც დიდ შთაბეჭდილებას ახდენს მნახველზე. მდ. ენგურის წყალშემკრებ აუზს საქართველოში ენერგეტიკული პოტენციალის მიხედვით მესამე ადგილი უკავია.

 

მდინარე ენგურის შუა წელში, აფხაზეთისა და სვანეთის ქედების მიჯნაზე, შექმნილია ჯვრის წყალსაცავი, რომლის კაშხალი, საინჟინრო თვალსაზრისით, უნიკალური ნაგებობაა. წყალსაცავი ყველაზე ღრმაწყლიანია კავკასიაში _ მისი სიღრმე 226 მეტრს აღწევს. 

 

სტატიის ავტორია გამომცემლობა "კლიო"

 

www.klio.ge