მდებარეობს მდინარე ყვირილის მარჯვენა მხარეს, ჩრდილოეთით ესაზღვრება სატყეო მეურნეობის ტყის უზარმაზარი მასივი. სამხრეთით _ მდინარე ყვირილის ხეობა და ჭალის თემის  სოფელი საკოხია. დასავლეთით _ ჩიხის თემის  სოფელი ორღული. აღმოსავლეთით _ სოფელი ჭალა.

სოფელი ღონა ჩრდილოეთიდან სამხრეთისაკენ გადაჭიმულია 5_5,5 კმ-ზე, ხოლო დასავლეთიდან აღმოსავლეთისაკენ _ დაახლოებით 3_3,5 კმ-ზე. სოფლის ყველაზე დაბალი ადგილი უკიდურეს სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილშია, მდინარე ყვირილის მარჯვენა მხარეს, ზ.დ 500 მეტრი, ხოლო მაქსიმალური წერტილია უკიდურესი ჩრდილოეთით,  მდინარე შუშისა და მდინარე ლესერას წყალგამყოფი 950 მეტრი, ღონას ცენტრი მდებარეობს ზ.დ 510 მეტრ სიმაღლეზე.

სოფლის სახელწოდების შესახებ რაიმე თქმულება ან ლეგენდა არ არსებობს, სიტყვა ,,ღონა’’ უნდა უკავშირდებოდეს ,,ღონიერს, ძლიერს~.  ღონა შედის ჭალის თემში, მანძილი  ცენტრამდე 1,5 კმ-ია, ხოლო ქალაქ საჩხერეს დაშორებულია 8 კილომეტრით, სოფლის ფართობი 1300 ჰექტარს შეადგენს. სოფლის მეურნეობის დარგია მესიმინდეობა და მევენახეობა. ცხოვრობს  კომლი, სული მაცხოვრებელით, 2002 წლის საყოველთაო აღწერის მონაცემეით კი 796 მაცხოვრებელი იყო.

ისტორიული ძეგლებიდან აღსანიშნავია ხვჳჳჳ საუკუნის მთავარანგელოზის სახელობის ეკლესია და სალოცავი საჯვარე, ლეგენდის მიხედვით საჯვარეზე არსებულა მთავარანგელოზის ხის ეკლესია, ერთხელ ეკლესიის ეზოში, სადაც ამჟამად ნაძვია, მიცვალებული დაუსაფლავებიათ, ნაძვი გადახრილა, ტოტებით მკვდარი აუყვანია და შორს გადაუსვრია, სადაც მკვდარი დაცემულა, იმ ადგილას აუშენებიათ მთავარანგელოზის სახელობის ეკლესია, რომელიც ამჟამად დგას, მაგრამ 1991 წლის მიწისძვრამ იგი საგრძნობლად დააზიანა. ნაძვთან, სადაც ზემოთ აღნიშნული ამბავი მოხდა, დღესაც, ყოველწლიურად, ივნისის თვეში, აღნიშნავენ `ნავედრობისა დღესასწაულს.

ავტორი: გიორგი დვალაშვილი

ყველა უფლება დაცულია