მდებარეობს მდინარე ყვირილის მარცხენა ნაპირას. ჩრდილოეთით ესაზღვრება მდ. ყვირილის ალუვიური ვაკე, ,,ხოდაბუნები’’, სამხრეთით _ სოფელი მერჯევი, დასავლეთით _ მდ. საირხულა და სოფელი საირხე, აღმოსავლეთით სოფელს ესაზღვრება იცქისის ახალი დასახლება, ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, სამხრ. ნაწილში, სახნავ-სათეს სავარგულებთან და მდინარე ლაშურას შუა წელთან ერთად სოფელი სავანე,

სოფლის უდაბლესი ადგილია, სოფლის უკიდურესი ჩ - დ ნაწილი, მდ. საირხულას ხეობის ქვემოწელი 430 მეტრი, ხოლო უმაღლესი წერტილია სოფლის ს-აღ ნაწილი,  მდ. საირხულასა და ლაშურას წყალგამყოფი 540 მეტრი.

ივანწმინდა ჩრდილოეთიდან სამხრეთისაკენ სახნავ-სათესი სავარგულების ჩათვლით ვრცელდება საშუალოდ 2 კმ-ზე, ხოლო დასავლეთიდან აღმოსავლეთისაკენ ვრცელდება 3-3,5 კმ-ზე. სოფლის ცენტრის სიმაღლე 520 მეტრია ზღვის დონიდან.

სოფელს კომუნისტური რეჟიმის დროს დაერქვა წითელისოფელი, ხოლო 90-იან წლებში კვლავ დაიბრუნა ისტორიული, ტრადიციული სახელი - ივანწმინდა, სახელი უკავშირდება ამ სოფელში არსებულ წმინდა სალოცავს იოანე ნათლისმცემის სახელობის ეკლესიას.

ივანწმინდა შედის მერჯევის თემში, მანძილი  ცენტრამდე 2კმ-ია ხოლო მანძილი ქალაქ საჩხერემდე 5 კილომეტრი,  სოფელში ცხოვობს 206 კომლი, 600 სული მაცხოვრებლით, ძირითადი გვარებია: ენუქიძე, ქავთარაძე, დეკანოიძე, სამხარაძე, ხომასურიძე, წიგნაძე, კეკენაძე, კიკვიძე, გაბრიჭიძე, ფალავანდიშვილი, გაფრინდაშვილი, ჭიღლაძე.

თავადურ გვარს წარმოადგენს ფალავანდიშვილი, იოანე ბატონიშვილის მიხედვით 1799 წლის საქართველოსა შინა მცხოვრებთა თავადთა და აზნაურთა გვარებისა შემოკლებით აღწერის მიხედვით ქართლის თავადების ჩამონათვალშია მოხსენიებული: ფალავანდიშვილის გვარი გარდა სოფელ ივანწმინდისა, აგრეთვე ცხოვრობენ სოფლებში: დუნთა, მერჯევი, სარეკი, ჭორვილა. ფალავანდიშვილის გვარის წარმომადგებლები მოხსენიებული არიან საქართველოს სიძველენში, წიგნი II-ში: ბერი, დავით, ერეკლე, ზაალ, ზურაბ, ფარნაოზ, ქრისტეფორე, შიო; ხოლო საქართველოს სიძველენში, წიგნი III-ში: დათუა, ზურაბ, თეიმურაზ, იაკობ, ქრისტეფორე. ფალავანდიშვილთა (ფალავანდიშვილი) სისხლის შესახებ განაჩენი და სიგელი, გაცემული ალექსანდრე მეფის მიერ 1488 წელს. სიგელში სისხლის რაოდენობა განსაზღვრული არ არის [ს. კაკაბაძე, სასისხლო სიგელების შესახებ, “საისტორიო მოამბე”, 1924, წიგნი II, გვ. 23-25]. ქავთარაძეების გვარის ფუძეა ფუძეა საკუთარი სახელი ქავთარა. ქავთარ სპარსული სიტყვაა და მტრედს ნიშნავს.

ისტორიული ძეგლებიდან აღსანიშნავია ივანწმინდის იოანე ნათლისმცემლის ეკლესია, აშენების პერიოდი უნდა უკავშირდებოდეს ქალაქ დუშეთიდან აქ მოსულ პირველ გვარს - ქავთარაძეებს. ეკლესია ამოქმედდა, წინამძღვარია მამა ბართლომე ფირცხალაშვილის თაოსნობით.

ივანწმინდის სანახების გეოგრაფიული სახელებია: კვესაკისეული, ცივწყარო, სამზიარი, თადეოზის ყანა, ხოდაბუნები, ვარიანი. სოფლის ტერიტორიაზე მრავლადაა კამკამა წყაროებიც, მათ შორის აღსანისნავია: კოდისწყარო, ქავთარაძეების წყარო, აბანოს წყალი (რევმატიული, კუჭ-ნაწლავის დაავადებულთა სამკურნალო). სოფელში გაედინება ტილიანის ღელე.

ავტორი: გიორგი დვალაშვილი

ყველა უფლება დაცულია